Administrateur, adviseur en assuradeur. Bovendien kan hij goed graven. Vooral in stoffige archieven. Arie Binder is van vele markten thuis. Stabiele factor in een loopbaan van bijna veertig jaar: het familiebedrijf.
Arie is het zevende kind van moeder Leens en vader Theo. Een groot gezin, waarin het vooral om werken draait: in het hoveniersbedrijf, de bloemenwinkel, maar ook thuis. Als er voor een bruiloft bloemstukken moeten worden gemaakt, dan liggen die in de woonkamer op tafel. Arie draagt al vroeg een steentje bij. Vanaf zijn veertiende doet hij vakantiewerk op de zaak: grasmaaien, kantjes knippen, onkruid wieden. Niet echt leuk werk, maar wel een goede bijverdienste.
Man met twee gezichten
Moeder en zus Hilly zwaaien met verve de scepter in de bloemenwinkel. Ma is verder druk met de zorg van acht kinderen en de administratie van het bedrijf. De nodige bagage heeft ze daarvoor opgedaan bij de Rotterdamse Droogdok Maatschappij als directiesecretaresse. Met een mulo diploma en secretaresseopleiding op zak. ‘Best bijzonder voor een bakkersdochter in die tijd’, weet Arie. ‘De meeste meisjes gingen na de lagere school de huishouding in. Maar Leens mocht, als enige dochter, naar een vervolgschool.’ Leens kende haar aanstaande weliswaar sinds 1928 – beiden waren negentien jaar oud – maar ze trouwden pas negen jaar later. ‘Zo ging dat vroeger: Eerst sparen voor de uitzet, dan trouwen.’
‘Ik kon beter overweg met ma dan met pa’
Theo was autoritair en had een duidelijke eigen wil. Daar moest je niet tegenin gaan, herinnert Arie zich. ‘Dan bleef hij net zo lang praten, totdat hij gelijk kreeg.’ Maar hij was ook spontaan en joviaal en altijd vrolijk en vriendelijk. Toch kan geen mens de hele dag leuk zijn. ‘Thuis reageerde hij zijn zorgen af en mijn moeder was dikwijls de dupe van zijn ongenoegen. Dat vond ik niet prettig. Omdat ze dat absoluut niet verdiende en ik haar heel graag mocht.’
Tweede generatie neemt stokje over
Na de HBS studeert Arie economie aan de Erasmus Universiteit, maar dat bevalt niet; veel te theoretisch. Tijd om iets praktisch te doen. Militaire dienst biedt soelaas. Toch pakt hij daarna de studie weer op. Tot maart 1972. Dan houdt de boekhouder van Binder er mee op en Theo vraagt of Arie die plek wil innemen. ‘Ik was het studeren helemaal zat en had wel wat met cijfers. Zo ben ik er op mijn 23ste ingerold. Een mooi aanbod van pa. Maar amper twee maanden later overlijdt hij plotseling, aan een herseninfarct. Ik was niet eens ingewerkt. En toch liep het op rolletjes. Het administratieve talent heb ik vast van mijn moeder geërfd.’ Broer Thedie volgt pa op als directeur en Arie blijft de administrateur. Het jaar erop trouwt hij. In acht jaar schenkt zijn vrouw hem zes kinderen. Drukke tijden. Want ’s avonds volgt hij ook nog een studie boekhouding: vijf jaar lang, drie avonden per week. En overdag is hij de enige, die zich met de bedrijfsadministratie bezighoudt. Terwijl erin die tijd toch al vijftig man personeel rondloopt bij Binder. Voor Arie waren dat echt pittige jaren. ‘Ik deed alles alleen, had geen assistent en moest altijd opdraven. Voor ziek zijn was geen tijd en met vakantie gaan was een ramp.Als ik terugkwam, dan reikte de stapel werk tot aan het plafond.’
Administrateur wordt adviseur
In de jaren ‘80 wordt het werk gelukkig een stuk aangenamer:de computer doet zijn intrede. Arie krijgt ook veel meer contact binnen en buiten Binder omdat hij de projectadministratie moet automatiseren. ‘Ik overlegde niet alleen met onze projectleiders. Maar ook met softwareleveranciers. Plus collega’s van andere hoveniersbedrijven, die tegen de automatisering aanhikten. We staken de koppen bij elkaar, adviseerden het softwarebedrijf en onszelf.’ Uit die contacten komt ook het vaste administrateurenoverleg voort. Want zo’n beetje elke administrateur bij een hoveniersbedrijf zit alleen op een eiland en heeft behoefte aan het uitwisselen van informatie. Tijdens die bijeenkomsten spreekt iedereen open over automatisering, cao-kwesties en kostprijscalculaties. ‘Op den duur kregen we steeds meer bekendheid. De Branchevereniging VHG kwam zelfs met een speciaal verzoek: Of we de hele sector wilden adviseren, zodat iedereen van onze kennis kon profiteren.’
Langst werkende Binder
Op het bedrijfsperceel van Binder in Rhoon bevindt zich ook het tuincentrum. Daar zwaait broer Jaap de scepter. Hij heeft meer gevoel voor planten dan voor cijfers. Terwijl er toch grote bedragen contant geld in het centrum rondgaan. Arie zorgt ervoor dat de geldstromen in goede banen worden geleid.Tot de grote verandering in 1994. In dat jaar wil de gemeente Rhoon bouwen op het terrein dat Binder pacht. Die wens speelt al jaren. Thedie komt met een oplossing: Hij vraagt de bestuurders met een vervangende locatie op de proppen te komen. De keus valt op het nabije Poortugaal. ‘We zaten al veertig jaar in Rhoon. De boel was best verouderd met een aanbouw zus, aanbouw zo. Thedie hield van strak. Op de andere plek kon hij het bedrijf nieuw en efficiënt opzetten.Het tuincentrum ging niet mee over, maar sloot de deuren. Jaap werd toen vertegenwoordiger namens Binder.’ Vijf jaar later neemt zoon Thod het stokje van Thedie over. Thod is van het overleg, praat met iedereen en zorgt ervoor dat de neuzen dezelfde kant op staan. Een omslag waarvan Arie blij wordt. ‘De sfeer veranderde meteen. Thod smeedde alle verschillende werkeilandjes om tot een soepel geheel. Daardoor groeide ieders betrokkenheid enorm. Van de dames van het secretariaat tot de lui van het projectmanagement. Overleg stond met hoofdletters geschreven. Ook bij mij. Dat kwam de slagvaardigheid van de zaak enorm ten goede. En het werkplezier. Ik heb het uiteindelijk 39 jaar gedaan.Tot 2011. Daarmee sta ik nog steeds met stip bovenaan als langst werkende Binder.’
Archivaris
Zo mag je hem nu best noemen. Want sinds vier jaar graaft Arie Binder gestaag in het verleden. In archieven, in binnen- en buitenland. Uit nieuwsgierigheid én om de rijke geschiedenis van de Binders vast te leggen voor het nageslacht. Theo Binder speelt de hoofdrol. Lees op pagina 10 de voorlopige weergave van de familiehistorie.
Andere berichten
Als Binder Groenprojecten zijn we trots op onze bijdrage aan het project The Hudsons in Rotterdam. Met vijf woonblokken die grenzen aan het uitgestrekte Dakpark, vormt The Hudsons een groene oase in het hart van de stad.
In de bloeiende wijk Leidsche Rijn, Utrecht, is het indrukwekkende nieuwbouwproject ‘Vogelhof’ gerealiseerd. Opvallend aan Vogelhof is de 1.700 m2 afgesloten binnentuin in het hart van het complex. Binder Groenprojecten heeft deze innovatieve daktuin mogen realiseren.
Vanaf 1 januari stappen we bij Binder over op de 'DKV Card Climate' tankpassen, waarmee we ons CO2 gebruik volledig compenseren.
Als Binder Groenprojecten zijn we trots op onze bijdrage aan het project The Hudsons in Rotterdam. Met vijf woonblokken die grenzen aan het uitgestrekte Dakpark, vormt The Hudsons een groene oase in het hart van de stad.
In de bloeiende wijk Leidsche Rijn, Utrecht, is het indrukwekkende nieuwbouwproject ‘Vogelhof’ gerealiseerd. Opvallend aan Vogelhof is de 1.700 m2 afgesloten binnentuin in het hart van het complex. Binder Groenprojecten heeft deze innovatieve daktuin mogen realiseren.
Vanaf 1 januari stappen we bij Binder over op de 'DKV Card Climate' tankpassen, waarmee we ons CO2 gebruik volledig compenseren.
What’s a Rich Text element?
The rich text element allows you to create and format headings, paragraphs, blockquotes, images, and video all in one place instead of having to add and format them individually. Just double-click and easily create content.
Static and dynamic content editing
A rich text element can be used with static or dynamic content. For static content, just drop it into any page and begin editing. For dynamic content, add a rich text field to any collection and then connect a rich text element to that field in the settings panel. Voila!
How to customize formatting for each rich text
Headings, paragraphs, blockquotes, figures, images, and figure captions can all be styled after a class is added to the rich text element using the "When inside of" nested selector system.